بخیه ها بر اساس سه ویژگی توصیف می شوند: طبیعی یا مصنوعی، بافته یا تک رشته، قابل جذب یا غیر قابل جذب. شناخت معایب و مزایای هر یک از مشخصه ها برای استفاده از مناسب ترین مواد در حین جراحی ضروری است.
ثانیاً، این انتخاب جراح است که با توجه به ترجیحات او از نظر حافظه شکل نخ، نگه داشتن گره آن و سهولت دست زدن به آن اولویت دارد. در نهایت، بسته به هزینه می توانیم بین برندهای مختلف انتخاب کنیم.
انتخاب ماده بخیه شامل انتخاب ترکیب نخ و همچنین اندازه سوزن بخیه دامپزشکی، شکل سوزن بخیه و نصب یا عدم نصب آن است. به هیچ عنوان نباید قیمت تجهیزات مورد استفاده را در نظر گرفت.
پولی که فکر می‌کنیم با صرفه‌جویی در انتخاب سوزن بخیه‌ها صرفه‌جویی می‌کنیم، اگر به دقت نگاه کنیم، در طول عوارض ناشی از این انتخاب بد (از بین رفتن، عفونت، پریتونیت) که برای مشتری فاکتور کم می‌شود یا صورت‌حساب نمی‌شود، از دست می‌رود.
هدف این مقاله تشریح این تئوری است که چه کاری باید به صورت ایده آل انجام شود و کدام یک پیشینی با حداقل عوارض ممکن همراه خواهد بود.
در عمل، انتخاب نامناسب سوزن بخیه (نخ بافته شده در زخم های عفونی، نخ بافته شده برای روده، نخ با جذب سریع برای خط سفید و غیره) خوشبختانه همیشه با عارضه ای تایید نمی شود، اما از مواردی که رخ می دهند به راحتی می توان از آنها اجتناب کرد.
چگونه سوزن بخیه دامپزشکی خود را انتخاب کنیم؟
سوزن قلاب دار یا سوزن چشمی:
تنها مزیت سوزن های چشمی و در نتیجه بوبین های نخی، هزینه کمتر است گذشته از این که نخ ماسوره ها در صورت عدم نگهداری مناسب حتی قبل از استفاده از بین می رود، سوزن های چشمی نسبت به نخ های نصب شده آسیب زاتر هستند.
قطر سوزن بخیه دامپزشکی بسیار بزرگتر از نخ است و طبق تعریف نخ در سطح چشم دو برابر می شود و در نتیجه شکافی در پارچه ایجاد می شود که دو برابر نیاز است.
همچنین مشکل عقیمی سوزن بخیه و همچنین تغییر نوک آن در طول زمان وجود دارد.
